ใช้มีดวิ่งไล่เรา ตอนป.
5-6ละ พอมีแรง เราก็แย่งดิ แย่งสุดชีวิต ดีที่แย่งมาได้ เฮ้อ รู้สึกรอดตายมาได้อีกและ พูดถึงพ่อบ้างนะ คือพ่อก็รู้แหละว่าแม่เป็นยังไงเพราะพ่อก็โดน ตอนนั้นเราจำได้ไม่ลืมถึงจะเด็กอยู่ วันนั้นเรานอนกินนมอยู่กับพ่ออยู่ดีๆ แม่เข้ามาแล้วก็บอกให้เราออกไปอยู่กับพี่ก่อน เราก็ออกไป เห็นแม่ถือคัตเตอร์มาด้วย แต่เด็กอะไม่ได้สนใจ พอสักพักพ่อเดินออกมา มีรอดแผลเต็มแขนกับขาเลือดไหลอะ แม่ก็พูดกับพ่อว่า จะไปไหน พ่อบอกจะไปรพ. แม่บอกไม่ต้องไป กลับเข้าไปเลยนะ อืมมม จำได้เม่น ทุกวันนี้ยังมีรอยแผลเป็นอยู่เลย เฮ้อ ก็นี่แหละทุกคน เรารักแม่นะ แต่มันไม่ที่สุดอะ เรารู้ว่าเออเขาเลี้ยงเรามาจนโต ก็รักไง ไม่ใช่ไม่รัก เป็นห่วงแหละ แต่มันผิดไหมที่เรารักแฟนเรามากกว่า เพราะเราอยู่กับแฟนแล้วเรามีความสุข เป็นตัวของตัวเอง เรารู้สึกถึงชีวิตจริงๆอะ พิมพ์ซะยาวเลย มันอัดอั้นนิดนึง ขอบคุณคนที่อ่านจนจบด้วยนะคะ ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่เราข้ามไป กลัวมันจะยาวเกิน เรื่องที่เล่ามาทั้งหมดเราเจอมาจริงๆนะคะ บางคนอาจจะไม่เชื่อเพราะมันเกินไปหรือเปล่าไรงี้ เราก็ไม่ได้อะไรนะคะ ขอบคุณมากที่เข้ามาอ่านค่าา แสดงความคิดเห็น